MISJA SZKOŁY
Kierujemy się przesłaniem naszego Patrona św. Brata Alberta Chmielowskiego:
„Im więcej kto opuszczony, z tym większą miłością służyć mu trzeba”.
Zwracamy uwagę na chrześcijański system wartości, którego wzorcem osobowym jest patron szkoły podstawowej.
Stawiamy w centrum osobę ucznia – pacjenta umożliwiając mu we właściwym dla niego tempie wszechstronny rozwój w dostępnym mu zakresie za pomocą specjalnych metod mających dodatni wpływ na proces leczenia i zdrowienia – wspomagając w tym procesie działania pracowników służby zdrowia i rodziców.
Największą wartością jest człowiek, dlatego stwarzamy sytuacje, w której każdy uczeń ma możliwość osiągnięcia sukcesu na miarę swoich możliwości oraz podnoszenia poczucia własnej wartości często obniżonej przez chorobę.
Wszystko to dzieje się w atmosferze życzliwości sprzyjającej rozwojowi cech osobowościowych – zwłaszcza wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, niesienia pomocy potrzebującym jej, cierpliwości, pracowitości, wytrwałości i szeroko pojętej miłości bliźniego.
Stawiamy w centrum osobę ucznia – pacjenta umożliwiając mu we właściwym dla niego tempie wszechstronny rozwój w dostępnym mu zakresie za pomocą specjalnych metod mających dodatni wpływ na proces leczenia i zdrowienia – wspomagając w tym procesie działania pracowników służby zdrowia i rodziców.
Największą wartością jest człowiek, dlatego stwarzamy sytuacje, w której każdy uczeń ma możliwość osiągnięcia sukcesu na miarę swoich możliwości oraz podnoszenia poczucia własnej wartości często obniżonej przez chorobę.
Wszystko to dzieje się w atmosferze życzliwości sprzyjającej rozwojowi cech osobowościowych – zwłaszcza wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, niesienia pomocy potrzebującym jej, cierpliwości, pracowitości, wytrwałości i szeroko pojętej miłości bliźniego.
W każdym działaniu należy pamiętać o tym aby być dobrym o czym mówił patron szkoły przyszpitalnej:
„Powinno się być dobrym jak chleb. Powinno się być jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić
i nakarmić się, jeśli jest głodny.”
/św. Brat Albert Chmielowski/